2003 Toch een restauratie (deel 1 demontage).
| Overpeinzingen Na al mijn wensen nog eens op een rijtje gezet te hebben, leek het mij toch beter om het meteen goed aan te pakken. Immers als ik eerst de wielophanging zou reviseren en later alle metalen delen wilde galvaniseren zou die wielophanging weer uit elkaar moeten. Een goed gesprek met Scimitar-kenner Jaap Borgman gaf de doorslag. Op 6 mei 2003 ben ik met het demonteren begonnen. |
||
 |
Demontage De meeste bouten zitten meer dan muurvast en sommigen zijn nauwelijks bereikbaar. Vooral de bevestiging van de achterbumper is gemaakt voor de eeuwigheid. Vaak was er een tweede persoon nodig die dan natuurlijk in de auto de bout wilde tegenhouden terwijl ik onder de auto de moer probeerde los te krijgen. Overigens was het soms gemakkelijker om bouten vaster te draaien zodat ze afbraken. Ik kon nu eindelijk in korte tijd gebruik maken van gereedschap dat je op vaderdag krijgt en eigenlijk niet weet wat je er mee aan moet zoals moerensplijters, kniegewrichtsleutels, powerfile en dergelijke. |
|
|
Werkwijze 1) Voorframe 2) Voorbumper 3) Achterbumper
|
 |
|
 |
||
| 4 )Interieur Behalve de voorstoelen en de achterbank moeten ook de zijpanelen achter verwijderd worden en dat vraagt de nodige voorzichtigheid. De parkers aan de onderzijden zaten muurvast en dat kostte wat tijd. De veiligheidsgordels moeten ook compleet verwijderd worden; bij mij waren alle onderste bouten aan de rechterkant van de auto zo vastgerot dat ik ze kapot moest boren. |
|
|
5)Koets De koets zit nu nog vast met een stel bouten die los moeten. Verder moeten allerlei elektrische en mechanische verbindingen worden losgekoppeld. Een uitgebreide zorgvuldige controle op niet-fabrieksmatige aanpassingen in de vorm van extra massadraden en dergelijke leverde niets op. Het feitelijk liften van de koets is eigenlijk vrij eenvoudig maar ik heb er in mijn eentje 6 uur over gedaan. Ik wilde de koets op 2 horizontale balken plaatsen in mijn vrij smalle garage en dat vroeg nogal wat denk- en rekenwerk. In de wielkuipen voor en achter zitten 6 gepopnagelde polyester platen (2x2 voor en 2x1 achter) welke ik verwijderd heb. Ik heb de auto voor met een grote krik omhooggetild en toen een stalen balk boven de voorwielen gestoken (gaat alleen als de wielen vrijhangen, niet meer laten zakken dus!) net voor de ÒsuspensiontowersÓ. Vervolgens heb ik deze balk aan beide kanten ondersteund; aan de ene kant heb ik ter ondersteuning een oud machineonderstel gebruikt en aan de andere kant een stapel trottoirtegels welke met tegen de muur geschroefde balken gestabiliseerd was. Toen heb ik het chassis heel voorzichtig laten zakken. Afgezien van het lichte gekraak/gescheur van het loskomen van de isolatiestrip die tussen koets en chassis zit, bleef het stil. Daarna de auto aan de achterzijde opgetild en ook dan komt er boven de achterwielen een opening vrij waar precies een stalen balk doorheen past. Balk ondersteunen, krik laten zakken en de koets hangt vrij. Helaas stond de koets niet hoog genoeg om het chassis er onderuit te kunnen rijden. Voor bij de motor kwam ik 10 cm. te kort. Na wat hulp geregeld te hebben hebben twee personen de koets voor opgetild en een derde persoon heeft de steunen aan weerszijden met houten blokken verhoogd. Bij de achterwielen kwam ik veel meer ruimte tekort want die moeten onder de drempels door kunnen rollen. Verhogen van de steunen was in verband met de stabiliteit niet wenselijk. Ik heb toen de achterbanden vervangen door twee houten schijven die iets groter waren dan de trommels (de trommels zijn bij de Scimitar niet het laagste punt van de as dus daar kun je niet de as niet op rollen). Vervolgens kon ik het chassis onder de auto uit rijden. |
||
| 6) Motor en bak. Gezien het gewicht het ik de motor en de bak (automaat) apart eruitgetakeld. Ik heb spijt dat ik niet eerst olie van de bak heb afgetapt want nu moest ik het opdweilen. De cardanas heeft namelijk ook een afdichtende functie. |
|
|
|
7) Rest Afsluiting |
 |
September 2003
Jan Eijkemans, NL